Komentarz: Czasem nieważne jak bardzo się starasz, po prostu nie poradzisz sobie sam.
Współpraca wymaga zaangażowania dwóch lub większej ilości osób (albo minionków!) pracujących wspólnie na rzecz określonego celu
Słowo “współpracować” pochodzi z łacińskiego wyrażenia oznaczającego “pracować razem”. Współpracować to działać razem z innymi lub wspólnie, także w celu osiągnięcia korzyści intelektualnych.
Czym Jest Wspólna Nauka?
Wspólna nauka to edukacyjne podejście do nauczania i uczenia się zakładające udział grupy uczniów pracujących razem aby rozwiązać problem, ukończyć zadanie lub stworzyć produkt.
Podając za Jeanne Marcum Gerlach, wspólna nauka powstała na bazie idei, wedle której uczenie się jest naturalną czynnością społeczną, w ramach której uczestnicy komunikują się ze sobą (Gerlach, 1994). To właśnie poprzez rozmowę następuje uczenie się
Wspólna nauka jest wciągająca i zabawna!
- Wspólna nauka to aktywny proces, zabawne wyzwanie, które wymaga od uczniów ciągłego angażowania się
- Wspólna nauka zakłada przetwarzanie danych. Przedzierasz się przez wiedzę, którą posiadłeś, i wybierasz te informacje, które są istotne dla rozwiązania problemu
- Wspólna nauka to bardziej działanie polegające na przetwarzaniu i syntezowaniu informacji, niż zapamiętywaniu i wyrzucaniu jej potem z siebie.
- Wspólna nauka jest zróżnicowana I płynna – jej uczestnik korzysta na tym, że poznaje różne światopoglądy przedstawiane przez ludzi pochodzących z różnych środowisk.
- Wspólna nauka jest zakorzeniona w otoczeniu społecznym, w którym uczniowie rozmawiają ze sobą.
- Jeśli wspólna nauka zostanie zastosowana w sposób właściwy, może prowadzić do głębokich dyskusji akademickich i zwiększenia efektywności nauki.
- Wspólna nauka w rezultacie może prowadzić do rozwinięcia wysokich zdolności intelektualnych, takich jak myślenie krytyczne, myślenie analityczne, zdolność syntezowania, umiejętność dokonywania oceny – to kluczowe atrybuty, które powinny cechować ucznia w tych czasach
Wspólna nauka w praktyce, czyli jak to naprawdę działa?
Przy zastosowaniu wspólnej nauki, uczniowie mają możliwość dyskutowania z rówieśnikami, prezentowania i bronienia swoich pomysłów, wymiany różnych poglądów, kwestionowania czyichś założeń. Przede wszystkim – mogą się oni aktywnie zaangażować.
Motywacja – aby wspólna nauka przyniosła efekt, wszystkie zaangażowane w nią osoby muszą czuć, że dzięki tej współpracy są w stanie coś osiągnąć albo czuć, że robią coś wartościowego i zmierzają razem w kierunku wytworzenia cennych rezultatów.
Motywując dorosłych uczniów do współpracy – upewnij się, że wyraźnie przedstawiłeś im korzyści z niej wynikające!
Przykład: Motywujemy członków grupy Facebook prezentując im rozwiązania problemów, które napotykają. 
Rozwiązywanie problemów – aby współpraca działała skutecznie, osoby w niej uczestniczące muszą działać wspólnie na rzecz rozwiązania problemu, udzielając rad i pomocy kiedy jest to konieczne. Dwa umysły to więcej niż jeden, ale… co powiesz na trzy albo cztery?
Przykład wspólnego rozwiązywania problemów w naszej grupie Facebook
Różnorodność – współpraca zachęca uczestników do rozważenia alternatyw. Współpraca działa najlepiej wtedy, gdy w grupie występuje szerokie spektrum umiejętności, a uczestnicy posiadają doświadczenie w różnych dziedzinach.
Przykład: Różnorodność w ramach naszej grupy Facebook pozwala nam na dzielenie się doświadczeniem i wiedzą z tymi, którzy takiej wiedzy/doświadczenia nie posiadają lub posiadają w mniejszym stopniu.
Praca zespołowa – współpraca gromadzi jednostki we wspólną całość. Całość, która posiada wspólny cel
Zaangażowanie – współpraca zachęca wszystkich do tego, aby być aktywnym. Uczestnicy decydują o tym kiedy zrealizować określone działania, a następnie sami je realizują
Wspólna nauka i uczenie dorosłych (Andragogika)
Wspólna nauka znajduje zastosowanie wśród wszystkich grup wiekowych i wśród ludzi z różnymi zdolnościami. Szczególnie dobrze sprawdza się wśród dorosłych. W dalszej części przedstawimy w teorii dlaczego tak jest.
Andragogika (kształcenie dorosłych) to teoria która przyjmuje kilka założeń w jaki sposób dorośli się uczą. Wykorzystuje podejście do nauki bazujące na skupieniu na problemie i współpracy (w przeciwieństwie do tradycyjnego modelu „nauczyciel wie wszystko”).
5 teoretycznych założeń uczenia się dorosłych Malcolma Knowlesa podpowiada nam, że dorośli poszukują specyficznego doświadczenia edukacyjnego zawierającego:
- Motywujące I zorientowane na siebie uczenie się – aktywności, które przewidują minimum instrukcji i maksimum autonomii
- Życiowe doświadczenie i Wiedza – aktywności, które dają możliwości edukacyjne
- 3. Zorientowanie na cele – aktywności, które motywują do dalszych poszukiwań i badań.
- Zorientowanie na Przydatność – aktywności, które przewidują zastosowanie w praktyce tego, czego się uczą
- Praktykę – aktywności, które przewidują prawdziwe, życiowe sytuacje i ewoluują z wiedzy teoretycznej do realnego rozwiązywania problemów
Po Co Angażować Się We Wspólną Naukę?<
W poprzedniej części dowiedzieliśmy się, że współpraca z innymi może pozwolić nam na pozyskanie nowych umiejętności i zasobów do zrobienia rzeczy, których nie moglibyśmy osiągnąć samodzielnie. Dowiedzieliśmy się też co nieco o wspólnej nauce, jak i dlaczego działa, a także jak wpasowuje się w edukację dorosłych. Teraz skupimy się na korzyściach, które wynikają ze współpracy.
Komentarz: Obejrzyj i posłuchaj filmu opowiadającego o tym czym jest współpraca.
Korzyści płynące ze wspólnej nauki
- Uczeń współpracuje, zamiast rywalizować
- Zwiększa zdolności zarządzania samym sobą
- Angażuje ucznia w tworzenie programu i procedur klasowych, dzięki czemu uczniowie mają większy wpływ na naukę
- Wykorzystuje podejście zespołowe do rozwiązywania problemów, a przy tym zachowuje indywidualną odpowiedzialność
- Stymuluje myślenie krytyczne I pomaga uczniom wykrystalizować pomysłu poprzez dyskusję
- Rozwijają zdolności umysłowe na wysokim poziomie
- Uczniowie są nauczani, aby krytykować pomysły, a nie innych ludzi. Zyskują oni zdolność do postrzegania sytuacji z perspektywy innych osób (rozwijanie empatii)
- Tworzy silniejszy system wsparcia społecznego
- Zachęca do stosowania alternatywnych metod oceny ucznia
- Bierze pod uwagę różnice w uczeniu się pomiędzy studentami
- Negatywne odczucia związane z przebywaniem w klasie są istotnie zredukowane
- Wspólna nauka tworzy środowisko, w którym uczniowie mogą ćwiczyć umiejętności przywódcze.
- Zwiększają satysfakcję ucznia z nauki
- Zwiększa odpowiedzialność ucznia za naukę
- Promuje innowację w nauczaniu I wykorzystywanych technikach klasowych
- Wspólna nauka promuje istnienie społecznych i akademickich relacji poza klasą
- Uczniowie opanowują wiedzę poprzez tworzenie treści, a nie przez zwykłe jej zapamiętywanie
- Promuje pozytywne podejście do przedmiotu
- Rozwija umiejętności słownej komunikacji I interakcji społecznej, a także zachęca do tego, aby akceptować różnicę zdań.
- Tworzy środowisko aktywnego, zaangażowanego uczenia się, a także daje podwaliny pod rozwój relacji interpersonalnych
- Obawy i lęki związane z testami są istotnie zmniejszone
- Promuje najwyższe cele
- Wspólna nauka może być wykorzystana do „spersonalizowania” dużych klas zajęciowych
- Klasa przypomina życiowe sytuacje społeczne I zawodowe.
Różne Rodzaje Wspólnej Nauki
Poniżej znajdują się przykłady jak wspólna nauka może się różnić w zależności od wybranej przez uczniów formy:
Otwarta vs Zamknięta Wspólna Nauka
Otwarta Wspólna Nauka
- Każdy może się przyłączyć i brać w niej udział
- Następuje sformułowanie problemu, co stanowi podstawę do współpracy w celu jego rozwiązania
- Wsparcie pochodzi od nieograniczonej liczby osób
- Wykorzystywane, gdy zakres tematyki nie jest do końca zdefiniowany
- Wyrażanie poglądów, praca i przedstawianie zasobów musi być łatwe dla uczestników
Zamknięta Wspólna Nauka
- Odbywa się w zamkniętych grupach, do których dostęp jest ograniczony
- Problemy są rozwiązywane z małych grupach
- Uczestnicy wybierani są przed kierownika, nauczyciela lub lidera grupy
- Zwykle liczy sobie mniej osób, niż model otwartej grupy
- Może być wykorzystywana np. do współpracy w ramach firmy lub szkoły
- Powinna być stosowana, kiedy temat badań jest wyraźnie zdefiniowany I możliwe jest wskazanie tych osób, które najlepiej przyczynią się do rozwiązania problemu
Czas i miejsce – Współpraca może róznić się także pod kątem czasu i miejsca
Wspólna nauka w tym samym czasie/w czasie rzeczywistym
- Następuje, gdy wszyscy oddziałują w tym samym czasie, zwykle odbywa się twarzą w twarz w formie spotkań/dyskusji
- Umożliwia uzyskanie natychmiastowej odpowiedzi i informacji zwrotnej.
- Dzięki technologii, nie wszyscy muszą znajdować się w tym samym miejscu, aby współpracować w tym samym czasie
- Technologia umożliwia nam współpracę w tym samym czasie, przebywając w różnych miejscach
Nauka w różnym czasie
- Następuje gdy interakcja nie jest obwarowana limitem czasowym i odpowiedzi nie przychodzą natychmiastowo – przykładem może być wiadomość email.
- Technologia wpływa na tę formę współpracy: może się ona odbywać w każdym czasie I w dowolnym miejscu.
- Może odbywać się na zasadzie “jedna osoba komunikuje drugiej osobie” lub “jedna osoba komunikuje wielu osobom”.
- Udział w dyskusji może być rozłożony po równo dla wszystkich uczestników
Przywództwo także może powodować różnice w sposobie wspólnej nauki.
Równe prawa
- W tym modelu współpracy, wszyscy uczestnicy mają równe prawa.
- Uczestnicy przedstawiają wyzwania i wspólnie opracowują rozwiązania
Określony lider
- Ma miejsce wtedy, gdy mamy do czynienia z procesem “Od góry do dołu”. Na przykład, szef, nauczyciel lub lider grupy przewodzi i nadaje tempo procesowi nauki
Przygotowanie Do Wspólnej Nauki
W tej sekcji nauczysz się o współpracy między rówieśnikami i o pewnych narzędziach, które możesz wykorzystać, aby ustanowić między wami kontakt i współpracę. Zanim przejdziesz dalej, najpierw zastanów się tym, jakim jesteś współpracownikiem i jakie umiejętności musisz posiadać, aby uczynić wspólną naukę efektywną.
Napędzacz
Osoba z wielkimi pomysłami, inicjator dyskusji i współpracy, posiada mnóstwo energii i kreatywności
Ekspert
Niemalże maniak, uwielbia próbować I ulepszać, stosuje nowe, innowacyjne metody pracy
Osoba społeczna
Znany z wielu opowieści, z łatwością nawiązuje więź. Wysoko rozwinięte umiejętności komunikacyjne. Nie są mu obce Facebook, Twitter i inne media społecznościowe
Indywidualista
Lubi pracować samodzielnie, niechętnie dzieli się pracą, lubi gromadzić informacje
Dinozaur
Niewolnik nawyków, nie chce próbować nowych rozwiązań, trudny w zmuszeniu do stosowania nowych narzędzi
Sceptyk
Może być bardzo oporny na współpracę, często skupia się na tym “co z tego będzie miał”
Wykonawca
Decydent, którego napędza czas, szybkość i efektywność
Przyczajony ninja
Lubi trzymać się na uboczu, aby nie musieć się zbytnio angażować
Pan “Lista zadań”
Uwielbia, kiedy wszystko jest odpowiednio zorganizowane. Skupia się na działaniach i chętnie je realizuje. Uwielbia listy, plany działań itp
Umiejętności I charakterystyka ludzi z najlepszymi predyspozycjami do współpracy:
- Zorientowany na zespół. Aby współpracować efektywnie, musisz być graczem zespołowym i myśleć „o nas”, a nie „o sobie”. Taka osoba posiada umysł przepełniony wspólnymi celami I sukcesem zbiorowym.
- Poświęcony. Chce zrobić pierwszy krok, nawet jeśli nie stanie w świetle reflektorów. To bardzo pożądana cecha u przywódcy.
- Ciekawski. Współpraca to też zadawanie właściwych pytań. Nie prowadzisz dochodzenia – po prostu podążasz za swoją naturalną potrzebą zrozumienia zjawisk.
- Powinien umieć doceniać. Najlepsi współpracownicy to tacy, którzy potrafią docenić wkład swoich partnerów. Nie wstydzą się wyrazić uznania i doceniają tych, którzy na to zasługują.
- Słucha, aby zrozumieć. Powinien umieć aktywnie słuchać tego, co jest mówione. Co ważniejsze, powinien to też rozumieć.
- Ufa i oczekuje zaufania. Efektywna współpraca budowana jest przede wszystkim na wzajemnym zaufaniu. Musisz umieć zbudować środowisko, w którym ludzie będą sobie nawzajem ufać. Musisz umieć zaufać ludziom i oczekiwać, że oni również zaufają tobie.
- Buduje relacje, burzy mury. Współpraca polega na pracy razem. Musisz dostrzegać wartość w tym, że pozostajesz w kontakcie z innymi osobami, i starać się mocno, aby podtrzymywać dobre relacje z innymi.
- Dyplomata. Najlepsi współpracownicy są dyplomatami. Wiedzą, że relacje powinny być budowane w oparciu o wzajemny szacunek.
